Bron: www.vrouw.nl
Dit kwamen we tegen in het blad “Vrouw”. En wanneer je leest wat Tatjana heeft gedaan en heeft moeten doorstaan begrijp je wellicht meteen waarom wij deze groep zijn begonnen. Overgewicht heeft met zoveel meer te maken dan jezelf vol eten of de verkeerde voedingskeuzes maken.
Tatjana, een stoere meid trouwens om zich zo kwetsbaar op te stellen, heeft haar stinkende best gedaan en toch zit er weer 25 kilo aan. Ze geeft heel goed aan waar dit mee te maken heeft.
PATRONEN
Waarom is een patroon zo moeilijk te doorbreken? Ik ga hier in dit stuk niet dieper op in (ik verwijs je naar een andere blog waarin wij uitleggen hoe dit werkt en waarom dit zo moeilijk te doorbreken is) maar daarom is dit een van de belangrijke pijlers van onze methode. Vandaar ook dat wij zeggen, dat je pas begint op het moment dat je op je gewicht bent. En dit betekent niet dat je het tijdens het afvallen alleen moet doen, zeker niet, maar het echte werk, samen, begint op het moment dat je GOUD hebt!
Lees wat Tatjana is overkomen..
Tatjana Almuli (26) deed begin 2015 mee aan het afval programma Obese. Ze viel in tien maanden 56 kilo af en schitterde in 'haar' finale, al was ze van binnen nog steeds niet gelukkig. Inmiddels zit er weer zo’n 25 kilo aan en is Tatjana het geëmmer rondom haar gewicht helemaal zat. Ze plaatste een foto van haar huidige lijf op haar Instagram en werd overspoeld met reacties. "Ik ben al zo lang als ik mij kan herinneren dik. Al op mijn zesde liep het de spuigaten uit. Waar het aan ligt? In mijn familie mist een gen waardoor wij geen verzadiging voelen en slecht voedsel verbranden.
NATUURWINKEL
Al ligt het natuurlijk ook aan mijn eetpatroon. Hoewel mijn ouders een natuurwinkel hebben en ik dus wel gewoon gezond at, kom je ook dan aan als je te veel eet. Ik had van jongs af aan eetbuien. Voordat Obese begon was ik echt op mijn aller zwaarste. Ik was 22 jaar en helemaal klaar met mijn overgewicht. Ik gaf mijzelf op voor Obese en werd uitgekozen. Daarvoor had ik denk ik zo’n beetje ieder dieet wel geprobeerd. Sonja Bakkeren, Atkins, Weight Watchers…
KLINIEK
Toen ik 12 was zat ik zelfs intern in een kliniek om af te vallen. Ook sportte ik, al deed ik dat nog lang niet zo drastisch als dat ik dat later in Obese zou doen. Ik schaamde mij destijds als ik naar de sportschool ging voor hoe ik eruit zag. Obese zou mijn leven redden, dat geloofde ik écht. Ik had een utopisch beeld dat alles goed zou komen als ik mij daar volledig op zou storten. 'Daar helpen ze me en daarna ga ik de rest van mijn leven als een 'normaal' persoon door het leven' dacht ik. Maar dat bleek toch net even anders.
ISOLEMENT
Vanaf de start van Obese had ik bijna geen sociaal leven meer. Ik was net met een universitaire studie begonnen. Mijn dagen bestonden uit sporten, naar de universiteit, sporten, eten en slapen. Iedere dag weer. Ik leefde in een isolement, wilde er alles aan doen om het te laten slagen. Achteraf gezien is het geen reële gedachte dat je zo’n leven voor altijd volhoudt. Je moet een balans vinden. Dat is ontzettend moeilijk, helemaal toen het programma afgelopen was.
NAZORG
Ik heb geen spijt van mijn deelname, maar het was absoluut niet zaligmakend. Tien maanden (zolang duren de opnames, red.) zijn veel te kort om je levensstijl te veranderen. De meesten die meedoen hebben hun hele leven al gewichtsproblemen. De patronen die daarbij horen kun je niet in tien maanden allemaal veranderen." Nazorg was er wel, maar uiteindelijk moet je het ook zelf doen. De opzet van het programma bleek voor mij veel te drastisch. Tuurlijk is het tv-programma gericht op zoveel mogelijk afvallen in een zo kort mogelijke tijd. 65 kilo was mijn doel. Het werd 56 kilo; nog steeds onwijs veel in zo’n korte periode.
HORMONALE PROBLEMEN
Ik kreeg daar lichamelijk hele grote hormonale problemen door. Mijn lichaam sprong in de spaarstand. Al tijdens het programma lukte het mij op het laatst bijna niet meer om af te vallen en kwam ik zelfs weer aan. Dat voelde als falen. Omdat het niet lukte om nog af te vallen at ik bijna niks meer om die finale maar slank te halen. Ontzettend ongezond natuurlijk. Na die finale hemelde iedereen mij op.
RADMILO
Ik hoorde telkens hoe fantastisch, knap, dun en mooi ik was, maar diep vanbinnen had ik nog steeds een verschrikkelijk zelfbeeld. En dat werd er niet beter op toen ik weer normaal ging eten en meteen weer aan kwam. Na de finale heb ik nog een paar maanden bij Radmilo gesport, mijn trainer in het televisieprogramma. Ik bleef aankomen, hoeveel verschillende sporten ik ook probeerde. Ik werd depressief en mijn al ontzettende negatieve zelfbeeld werd nog groter. Ik vond het heel heftig om bij hem te blijven sporten. De mensen om mij heen bleven maar over mijn gewicht praten en vragen of het allemaal nog lukte. Toen ik duidelijk weer aan kwam, werd het stiller. Ik denk dat mensen het moeilijk vinden om dan nog iets te vragen. De mensen die dichtbij mij staan weten dat ik er ook toen alles aan deed om slank te blijven. Ik sport nog steeds fanatiek bijvoorbeeld. Anderen zeiden weinig. Ik heb een keer meegemaakt dat ik op een bruiloft aan het fotograferen was en er een personal trainer zei dat ik zo’n goed project voor hem zou zijn. Hoe durft hij!
SCHAAMTE
De post op Instagram was een hele grote stap. Ik heb er weken over nagedacht. Ik heb nog nooit zoiets eerlijks geplaatst, met foto en al en ik was heel nerveus voor de reacties. Dat ik zoveel positieve reacties heb gekregen, doet me heel erg goed. Ik heb honderden privéberichten gehad van vrouwen die zich herkenden in mijn verhaal. Die ook de schaamte voelen die ik eigenlijk mijn hele leven al voel en hier met mij over willen praten.
BOEK
Ik ben begonnen met het schrijven van een boek over dik zijn en de vaak negatieve (voor)oordelen die er zijn over dikke mensen en dan met name: dikke vrouwen. Op deze manier hoop ik zwart-wit denken over dikke mensen vanuit een andere kant te belichten en het gesprek op gang te krijgen. Ik heb weleens posts geplaatst over mijn gewicht of 'dik zijn', maar ook dan liet ik een eenzijdige kant zien en probeerde ik het toch altijd nog in een mooi verhaaltje te gieten. Inmiddels ben ik het zat om mij zo onzeker te voelen over mijn lichaam en het afvallen. Dat is ook de reden dat ik die post op Instagram heb geplaatst.
THERAPIE
Als ik nu hopelijk ooit weer afval, wil ik het echt voor mezelf doen. Mijn zelfbeeld is nog steeds niet megapositief, maar ik merk wel dat ik - ook door middel van therapie - steeds een stapje dichterbij het 'schijt hebben' kom. Maar ik ben er nog lang niet en wil dat eerlijk aan anderen laten zien. Ja, ik wil streven naar zelfacceptatie en te allen tijde lekker in mijn vel zitten zonder dat mijn gewicht daar invloed op heeft. Ik kan mezelf niet volledig accepteren zoals ik nu ben. Maar ik vind niet dat dat per se erg is.
PATRONEN
Ik wil nog steeds 25 kilo afvallen, maar daarna wil ik wel écht tevreden zijn. Iets wat ik na Obese niet was. Hoe slank ik toen ook was, ik was destijds nog steeds bezig met wat er toen allemaal beter moest. Deze patronen hebben mijn leven gevormd. Ik besef nu meer dan ooit dat ik daarmee aan de gang moet."